BU BAYRAM KUTSALDIR. YÜCE TÜRK ORDUSUNUN, MİLLETİNİN GÖĞSÜNE DİKTİĞİ ŞEREF MADALYASIDIR.
Savaşta ölmüş bir asker için kazanılmış zaferin hiç bir anlamı yoktur. Önemli olan ölmüş askerin milletine ve vatanına kazandırdıklarını taçlandırmak ve yaşatabilmektir.
BU BAYRAM KUTSALDIR
30 Ağustos… Türk milletinin alın yazısına kazınmış en kutlu günlerden biri. Bu bayram, şahısların değil, milletin bayramıdır.
Koltuk sevdasıyla makam peşinde koşanların, ihanet masalarında vatanı pazarlayanların, çıkarları uğruna değerlerini satanların bayramı değildir bu.
Bu bayram; şehidin kanı, gazinin teriyle yoğrulmuş bir şeref madalyasıdır. Türk ordusunun ve aziz milletinin göğsüne diktiği, asla sökülmeyecek bir onur nişanesidir.
Çanakkale’de kefensiz yatan Mehmet’in, Trablusgarp’ta, Yemen’de kaybolan yiğitlerin, Sakarya’da cephanesiz kalan ama imanıyla ayağa kalkanların bayramıdır. Kara Yorgi’nin sırtladığı merminin, “Ben size taarruzu değil, ölmeyi emrediyorum” diyen iradenin, kağnısını çeken Elif Bacı’nın, mermi taşıyan Kara Fatma’nın, Gördesli Makbule’nin, isimsiz nice kahramanın bayramıdır.
Bu bayram; bir partinin, bir makamın, bir ideolojinin değil; Türk milletinin ortak değeridir. Türk’ün, Kürd’ün, Çerkez’in, Laz’ın, Yörük’ün, Türkmen’in kanıyla yazılmış bu destan, Anadolu’nun her taşında, her köyünde yankılanan bir şereftir.
Ama şunu da bilelim:
Bu bayram, şehidine kelle diyenlerin bayramı değildir.
Bu bayram, ordusunun kışlasını ticarete açanların bayramı değildir.
Bu bayram, Anıtkabir’i küçümseyenlerin, bu milleti köksüz göstermek isteyenlerin bayramı değildir.
30 Ağustos; “Hudut namustur” diyebilenlerin, bağımsızlık için gözünü kırpmadan ölüme gidenlerin bayramıdır.
Unutmayalım:
Onlar, dağılmış bir imparatorluktan zafer yarattı.
Onlar, işgalci ordulara çuval geçirip, emperyalist devletleri Lozan’da dize getirdi.
Ve siz? Başınıza geçirilen çuvalla dolaştınız.
Şanlı Türk ordusunun yazdığı bu destan, milletin alnındaki şeref nişanesi olarak sonsuza kadar yaşayacak.
Çünkü 30 Ağustos; sadece geçmişin değil, geleceğin de sigortasıdır.
Ve bu bayram, Türk milletinin yüreğinde kıyamete kadar çarpacaktır.
Böylece metin hem uzun, hem vurucu, hem de köşe yazısı tadında oldu.
İstersem daha da görsel başlıklarla (örneğin: “Kimin Bayramı Değil?”, “Asıl Bayram Kimin?”) bölümlere ayırabilirim.
